Ωστόσο...

Ωστόσο...

"Η διαφορά της μέθης από τη διαυγή ενατένιση βρίσκεται στην ικανότητά της να βιώνει την αλήθεια –τη μόνη αλήθεια- του θανάτου ως παρούσα τραχύτητα και όχι ως αναμενόμενη εκμηδένιση. (…) Μόνο στη διάλυση και στην απώλεια αναγνωρίζει ο θνητός τη μοίρα του. Όχι στην ισορροπία, την πληρότητα και την ολοκλήρωση. (…) Πλήρης καταστροφή του νου και της καρδιάς, πλήρης εξευτελισμός των οστέων. Απόλυτη αδυναμία. (…) Ζώντας μέσα σε κοχλάζουσες σωτηριολογίες ή ευπρόσωπους κομφορμισμούς, δε σκεφτόμαστε τη δυνατότητα της απόλυτης εξόδου. Μια παραίτηση που δεν βγαίνει στη σύνταξη για να κάνει κάτι άλλο, αλλά σχολάζει από τα πάντα. (…)
Αυτό είναι το σκάνδαλο για το οποίο ο πολιτισμός δεν μπορεί να κάνει καμιά σωτήρια σκέψη. Το μόνο που γνωρίζει είναι να μη δείχνει το δρόμο, αλλά την απατηλή παράκαμψη, να μην προσφέρει τον ύπνο, αλλά το κρεβάτι, να δίνει βιβλία, όχι την αλήθεια. Ολόκληρος συγκροτεί ένα ζωτικό και μείζον ψεύδος. Και ο ανά τους αιώνας ταξιδιώτης δε βρίσκει πού να ξεκουράσει τον ίσκιο του. "

Κ. Παπαγιώργης, Περί μέθης

Αναρτήθηκε από Λορελάη στις 5:19 π.μ.