Κοιτάζω έξω πάλι το γκρίζο της βροχής.
Κι ο ήχος της ...;. ποτέ απαλός και ποτέ δυνατός ...;
Και η ψυχή μου ...;παράξενο ??? εναρμονίζετε μαζί της.
Μελαγχολικός μα και γλυκός που είναι ο καιρός!
Έτσι όπως νιώθει η καρδιά μου έχει αφεθεί στο ρυθμό της βροχής.
Ακολουθεί την κάθε δακρυσμένη σταγόνα που κυλά απαλά, πέφτει στη γη και χάνετε.
Μη καρδιά μου ...; ...;. Μην αφεθείς να σε πάρει μαζί της ...; μη χαθείς ...;.
Μείνε εδώ.
Ίσως κάποιος ...;..κάποια στιγμή σε χρειαστεί.
Βρες τη δύναμη ...;.
Ίσως κάποια στιγμή να έχει ανάγκη τον χτύπο σου.
Ίσως χρειαστεί κάπου να στηριχτεί ...; ...; ...; ...; ...;.
Ίσως.
Μείνε καρδιά μου.
Μην πας με τη σταγόνα της βροχής ...;.. μη χαθείς.
Παράξενα που νιώθω ...;..
Πόσο θα ήθελα να ήμουν μια σταγόνα ...; ...;κι ας χαθώ!
ΓΡΑΜΜΕΝΟ ΑΠΟ ΜΕΝΑ
ΝΙΚΗ
ETΣΙ ΓΙΑ ΝΑ ΕΧΕΙΣ....*ΣΤΟΚ...!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου