"...Η ζωή είναι να είσαι εδώ, ο θάνατος είναι να μην είσαι πια εδώ… Θα
ήθελα να συνεχίσω για πολύ καιρό να είμαι εδώ, αλλά στην ηλικία μου το
'για πολύ καιρό' έχει τελειώσει... Ο λογοτέχνης είναι ταυτόχρονα και
πολίτης. Ως συγγραφέας αφιερώνεται στο έργο του, ως πολίτης αφιερώνεται
στον κόσμο, στην εποχή του, στα προβλήματα της ανθρωπότητας, όπως
οποιοσδήποτε άλλος. Δε βλέπω σ’ αυτό καμία ασυμβατότητα, καμία αντίφαση.
Βέβαια, είναι αλήθεια ότι υπάρχει πολλή σιωπή στον δικό μας
'λογοτεχνικό κόσμο'... Γνωρίζω την Αθήνα, τους Δελφούς, τη Δήλο, τη
Μύκονο, τις Μυκήνες, την Κόρινθο. Η πιο έντονη εμπειρία που βίωσα στην
Ελλάδα ήταν στο Στάδιο των Δελφών. Ήμουν εκεί, μόνος, και ξαφνικά η
αίσθηση του χώρου με κυρίευσε. Ήταν σαν να ήταν παρούσα η ιστορία της
Αρχαίας Ελλάδας, η τέχνη της, η λογοτεχνία της, η φιλοσοφία της. Έτρεμα
σα μικρό παιδί. Δεν θα το ξεχάσω ποτέ... "
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου