Εξω βοριας κι αγριος ανεμος
εδω λιμανι παντα της γαληνης
των κυματων που εκεινη κοπασε...
Η πορεια της νεας στροφης
αυγαζεται στο φως του προσωπου της
Μεσα στων αγιασματων την πλημμυρα
τι φοβερο να νιωθω αδιαβροχος λιθος!
Ευχου....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου