Τι μου συμβαίνει;

Τι μου συμβαίνει;

Tώρα τελευταία δεν ξέρω τι μου συμβαίνει...
νοιώθω ότι πρέπει να τα κάνω όλα...
όλα όσα δεν έκανα μέχρι τώρα και όλα όσα θα ήθελα να κάνω στο μέλλον...
ψάχνω να βρω παλιούς χαμένους φίλους, παλιές χαμένες αναμνήσεις, χαίρομαι με μικρά ανούσια πράγματα που θεωρούσα απλά και δεδομένα και πιστεύω πως όλα όσα μας συμβαίνουν στη ζωή μας συμβαίνουν για κάποιο λόγο...
όχι δεν είμαι μοιρολάτρισσα, το αντίθετο μάλιστα, τα πάντα κατακτούνται και τίποτα δεν μας χαρίζετε σ' αυτή τη ζωή. παλεύουμε, διεκδικούμε, σχεδιάζουμε...
άλλοτε τα καταφέρνουμε και αμειβόμαστε για τους κόπους μας και άλλοτε πάλι οδηγούμαστε στην αποτυχία και απογοητευόμαστε...
ότι και από τα δυο όμως να συμβεί ξέρουμε ότι κάναμε ότι μπορούσαμε, ότι δεν αφήσαμε τρίτους να κατευθύνουν τη μοίρα μας και τη ζωή μας.

τώρα τελευταία βρίσκω τον εαυτό μου σε πολλά μέρη, με πολλούς φίλους, με πολλές συζητήσεις, με πολλές ανησυχίες...
τον βρίσκω να συζητά με τον Γ.. περί φιλοσοφίας και ανθρώπινων σχέσεων...
τον βρίσκω να πίνει με την Ε.. προσπαθώντας να δείξει(?) η να αποδείξει(?) πράγματα που ποτέ δεν ήταν...και να αποτυγχάνει παταγωδώς...
τον βρίσκω να ακούει τον Β… και να προσπαθεί να καταλάβει το πως μέσα από το ροκ μπορεί να αλλάξει τον κόσμο...
τον βρίσκω να πίνει καφέ με την δ και να προσπαθεί να κλέψει λίγο από τον ενθουσιασμό και τη ζωντάνια των 19 χρόνων...
τον βρίσκω να αλητεύει νύχτες ολόκληρες και να γυρνά στο σπίτι ξημερώματα...
τον βρίσκω να γνωρίζει νέα πρόσωπα, νέους ανθρώπους...
τον βρίσκω να κλείνει το μάτι, να μου χαμογελά μπροστά στον καθρέφτη και να μου λέει καλημέρα...
τον βρίσκω να οδηγεί ώρες ατελείωτες και να συζητά με μένα, να μ' ακούει, να με αμφισβητεί και να εξοργίζεται μαζί μου, να συμφωνεί και να διαφωνεί...
τον βρίσκω να διαβάζει τις σκέψεις της Χ.. και να νοιώθει ότι ακριβώς τις ίδιες σκέψεις κάνει πολλές φορές και η ίδια...
τον βρίσκω να κάνει δεκάδες χιλιόμετρα για να απολαύσει με τα μάτια του ένα ηλιοβασίλεμα...
τέλος τον βρίσκω μπροστά στην οθόνη του υπολογιστή να χτυπάει τα πλήκτρα και να γράφει αυτό εδώ το post...

και το θέμα είναι ότι όλα αυτά μ' αρέσουν, και τα γουστάρω και όλα αυτά αν τα μαζέψω είναι η ζωή μου, είναι ο χρόνος μου σ' αυτό το ταξίδι και δεν έχω σκοπό να χάσω ούτε λεπτό...
ίσως για αυτό νοιώθω ότι πρέπει να τα κάνω όλα...

Αναρτήθηκε από Albatros στις 10:35 π.μ.